ก็เพราะรักจึงห่วงจึงหึง เพราะคิดถึงจึงต้องโทรหา
อยากเจออยากจะพบหน้า ให้มันหาย
ขอโทษที่วุ่นวาย ขอโทษถ้าถามมากไป
ขอโทษหากกวนใจ จนน่ารำคาญ
ที่ถามเพราะรักเธอ ฉันมีแค่เธอเท่านั้น
หากขาดเธอไป ฉันคงขาดใจ
ก็ไม่รู้ ว่ารักมากมันก็น่าเบื่อ
ฉันก็ไม่รู้ หวงมากก็น่ารำคาญ
ก็เธอมีแค่คนเดียว เสียไปคงทรมาน
ช่วยวอนให้เธอ โปรดจงเข้าใจ
ก็เพราะรักจึงห่วงจึงหึง เพราะคิดถึงจึงต้องโทรหา
อยากเจออยากจะพบหน้า ให้มันหาย
ก็เพราะรักจึงต้องคิดถึง มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ
ขอโทษที่งี่เง่าไป เพราะฉันคงอยู่ไม่ไหวถ้าขาดเธอ
ขอโทษหากฉันทำ ให้เธอไม่สบายใจ
ขอโทษหากฉันเข้าไป วุ่นวายเธอมากขนาดนั้น
ขอโทษในวันนี้ หากรักเธอมากเกินกว่าเธอต้องการ
ขอโทษที่ฉัน อยากรักเธอตลอด
ก็ไม่รู้ ว่ารักมากมันก็น่าเบื่อ
ฉันก็ไม่รู้ หวงมากก็น่ารำคาญ
ก็เธอมีแค่คนเดียว เสียไปคงทรมาน
ช่วยวอนให้เธอ โปรดจงเข้าใจ
ก็เพราะรักจึงห่วงจึงหึง เพราะคิดถึงจึงต้องโทรหา
อยากเจออยากจะพบหน้า ให้มันหาย
ก็เพราะรักจึงต้องคิดถึง มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ
ขอโทษที่งี่เง่าไป เพราะฉันคงอยู่ไม่ไหวถ้าขาดเธอ
ก็เพราะรักจึงห่วงจึงหึง เพราะคิดถึงจึงต้องโทรหา
อยากเจออยากจะพบหน้า ให้มันหาย
ก็เพราะรักจึงต้องคิดถึง มีแต่เธอคนเดียวในหัวใจ
ขอโทษที่งี่เง่าไป เพราะฉันคงอยู่ไม่ไหวถ้าขาดเธอ
ฉันคงอยู่ไม่ไหว